Katmandu, Pokhara en eerste week gastgezin

De tweede week zit er bijna op en nu ik internet heb kan ik mijn eerste blog posten. Als eerste de vliegreis, die ging goed. Na het overstappen in Istanbul kregen we plots business klas plekken en konden we in luxe naar Kathmandu vliegen, erg veel lol in het vliegtuig gehad met Thijs. Twee dwergen die languit konden liggen in het vliegtuig terwijl ze bij de tweede klas ze nauwelijks hun benen kwijt konden. Geniet nog maar van de luxe zeiden we tegen elkaar want dat zal de komende maanden tegen gaan vallen. We hebben een dag in Kathmandu doorgebracht, Kathmandu was een in mijn ogen een chaotische en erg smerige hoofdstad. Er hangt een permanente smog in waar ik erg aan moest wennen. We hebben Durban square bezocht en zijn nog bij Monkey tempel geweest. Erg vette plekken die een hoop goed maakte.

Na een dag Kathmandu vertrokken we naar Pokhara waar we 4 dagen zouden blijven voor een taalcursus. Pokhara is een stuk schoner en rustiger dan Kathmandu het gedeelte waar we zaten was lakeside. Erg toeristisch maar wel zoals de naam al doet vermoeden een hele mooie plek gelegen aan het meer van Pokhara. We zaten met de hele groep(ongeveer 13 man) die dit jaar mee doet met het programma van de stichting in het hetzelfde hotel en volgde ook allemaal de taalcursus. Een erg gezellig clubje. De taalcursus was vrij pittig maar we hadden wel wat handige woorden en zinnen opgepikt die we konden gaan gebruiken bij het gastgezin en bij de school waar we ons project zouden gaan uitvoeren.

Na vier dagen Pokhara was het tijd voor de groep om te splitsen en naar de verschillende gastgezinnen te gaan. Ik ging met Thijs naar Serachour(spreek je uit als serecao), twee andere volunteers, Julie en Naomi, zitten ook in dit dorp bij een ander gastgezin. Vanaf de ‘grote’ weg was het nog een half uur lopen naar het dorp. Toen we aankwamen bij het gezin moest ik wel even schrikken van de primitieve omstandigheden waarin ze woonden. We slapen letterlijk boven de koeien en koken doen ze nog door een vuurtje te maken met hout. Vlees wordt er bijna niet gegeten want dat is te duur. De eerste dagen waren deze primitieve omstandigheden erg wennen. S’ochtends en s’avonds krijgen we Dal Bhat, dit eten bestaat uit veel rijst met een soort linzen soepje en wat groente. Ik krijg dit twee keer per dag, in het begin wel lekker maar het was na dag vier wel mooi geweest, toch zal ik er aan moeten gaan wennen de komende maanden. Na een half uur lopen heb je bij de grote weg waar een groente kraampje staat, daar had ik wat tomaten en chili gekocht zodat we wat afwisseling zouden hebben. Dit pureert ze nu en krijgen we er een beetje bij die afwisseling helpt echt. Aan huis heeft de familie waar wij verblijven een winkeltje hier verkopen ze van alles eieren, drinken, snoep maar ook melk. Door dit winkeltje is het huis waar wij verblijven een soort dorps hub waar constant mensen binnen en buiten lopen. Privacy kennen de mensen niet en komen ze terwijl je buiten zit tegen over je staan en zeggen ze ‘nameste’ vervolgens blijven ze ongemakkelijk twee minuten voor je staan. De melk komen de boeren elke ochtend voor de deur inleveren. Iedereen is boer in Serachour dus dat is een ware dorpsmeeting. Het lijkt erop dat de melkprijs niet vast staat want er wordt heel wat geschreeuwd bij ons voor de deur.

Veel dingen zijn wennen, in het dorp is nergens internet, de stroom ligt er het grootst gedeelte van de dag uit. Hierdoor heb ik alleen in het weekend als ik in Pokhara zit internet en redelijke stroom. We hebben ook veel last van ratten. Toen ik en Thijs thuiskwamen zat er een in mijn backpack die eruit sprong en wegrende. Ik schrok erg en schreeuwde het uit. Thijs die rende naar achter en kwam met zijn kop tegen de deur en heeft er een wond aan overgehouden. Dit soort dingen zorgen regelmatig voor irritaties, maar dat kun je verwachte als je naar zo’n arm land gaat en dat blijf ik mezelf ook vertellen.

Het dorp ziet er op sommige stukken uit als de ‘shire’ uit Lord of the Rings, hier hebben we al heel wat grapjes over gemaakt. Het uitzicht en de omgeving zijn geweldig, het padje naar school toe komt uit een film zo’n mooi uitzicht dat je hebt over de vallei. We hebben ook een wandeling gemaakt naar de overkant van de vallei daar heb je een uitzicht over het echte Himalaya, super om te zien
Het project is ook deze week begonnen, we hebben al een aantal lessen gegeven op de plaatselijke school en gelukkig konden deze lessen gewoon in het Engels gegeven worden. Ook konden we lessen geven met een Aardrijkskundig thema. De school is redelijk klein en de leeftijd van de leerlingen varieert van vier tot vijftien. Ik geef lessen aan leerling van twaalf tot vijftien wat perfect past bij mijn opleiding. We krijgen alle vrijheid om ons project uit te voeren op school dat is wel heel fijn.

Tot zover mijn eerste reisblog, tot de volgende!